Σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας μία σκέψη: Από τη μια βρισκόμαστε εμείς οι άνθρωποι που κάνουμε συνέχεια σχέδια και πλάνα. Και από την άλλη είναι η ζωή με τους δικούς της κανόνες και ρυθμούς.
Τα δικά μας σχέδια είναι πάντα σε τάξη. Είναι λογικά και τέλεια. Ίσια όπως ένα βέλος και αψεγάδιαστα. Ως ανθρώπινα όντα μας αρέσει να κάνουμε σχέδια και να τα ακολουθούμε κατά γράμμα για να φτάσουμε στο στόχο μας ή τον προορισμό μας.
Η ζωή από την άλλη δεν είναι τόσο της τάξης....
Είναι χαοτική και απρόβλεπτη: Μερικές φορές είναι ήρεμη, άλλες φορές πάλι έχει ταραχές. Μερικές φορές είναι ασφαλής, άλλες φορές είναι επικίνδυνη.
Τα σχέδια λαμβάνουν χώρα μέσα στο κεφάλι μας, αλλά η ζωή είναι ο νόμος του πραγματικού κόσμου και ανεξάρτητα από τις επιθυμίες μας. Και κάπως έτσι συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει λόγος να αναστατώνομαι όταν κάτι δεν πάει σύμφωνα με το σχέδιο μου. Γιατί για να εκτελεστεί ένα σχέδιο πρέπει να λάβει χώρα στην πραγματική ζωή. Και τη ζωή δεν την ενδιαφέρει πόσο καλά μελετημένο είναι το πλάνο μου.
Έτσι, δεν έχει νόημα να απογοητεύεσαι ή να εκνευρίζεσαι από εμπόδια που συναντάς και εμφανίζονται από πουθενά, μπλοκάροντας τον δρόμο σου. Αντίθετα πρέπει να τα περιμένεις, γιατί είναι αναπόσπαστο μέρος του ταξιδιού.
Ότι κι αν κάνεις ή σχεδιάζεις, θα υπάρχουν εμπόδια τα οποία δεν μπορείς πάντα να έχεις προβλέψει. Και όσο πιο μεγάλο και σημαντικό είναι αυτό που σχεδιάζεις, τόσο πιο μεγάλες είναι και οι πιθανότητες να συναντήσεις εμπόδια. Όμως, αυτό που πρέπει να έχεις υπόψη, είναι πως δεν αποτελεί κάθε εμπόδιο κάποιο κώλυμα, ενόχληση ή καταστροφή, αλλά ενδεχομένως και μια ευκαιρία για επιτυχία.
Μήπως συναντάς πολλά εμπόδια στη ζωή σου;
Γιατί όταν ξεπερνάς αυτά τα εμπόδια, είναι που μαθαίνεις και αναπτύσσεσαι και ίσως βρίσκεις και ένα αίσθημα νοήματος και εκπλήρωσης. Καθαρίζοντας το μονοπάτι μπροστά σου, χτίζοντας γέφυρες για να πας κάπου, μετακινώντας το φαινομενικά αμετακίνητο, για αυτό είμαστε εδώ στον κόσμο.
Και αντί να νιώθεις άγχος, ένταση, να ξεφυσάς και να λες «γιατί σε εμένα;» επειδή τα πράγματα δεν πάνε όπως θες ή επειδή συναντάς απρόβλεπτα εμπόδια, μπορείς να σκέφτεσαι: «Να μια ευκαιρία. Θα μάθω πολλά από αυτό, θα εξελιχθώ και θα ωριμάσω ακόμα περισσότερο». Αν το σκεφτείς πιο προσεκτικά, είναι συναρπαστικό.
Παρόλ’ αυτά, γνωρίζω ότι το μονοπάτι δεν είναι πάντα καθαρό, σαφές ή ασφαλές. Κάθε μέρα αυτό αλλάζει και δεν μπορούμε να το ελέγξουμε απόλυτα. Αυτό που μπορούμε όμως να κάνουμε είναι να περιμένουμε το επόμενο εμπόδιο που θα παρουσιαστεί μπροστά μας ανάμεσα στο σημείο που βρισκόμαστε και στο σημείο που θέλουμε να πάμε. Και όταν το αντιμετωπίσουμε, να μην το αντιπαλέψουμε ως έναν εχθρό, αλλά να το διαχειρισθούμε ως φίλο.
Γιατί χωρίς εμπόδια στη ζωή μας, αλλά και τις προκλήσεις που εκπροσωπούν αυτά για εμάς προκειμένου να τα ξεπεράσουμε, δεν θα αναπτυσσόμασταν, μαθαίναμε, ή πηγαίναμε πουθενά.
Έτσι, για να επανέλθουμε στο αρχικό ερώτημα του τίτλου: Τελικά πιστεύεις ότι συναντάς πολλά εμπόδια στη ζωή σου ή μήπως η ζωή σε βοηθάει να γίνεις ένας καλύτερος, δυνατότερος και ικανότερος άνθρωπος με περισσότερη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του;
ΠΗΓΗ http://www.awakengr.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου