Γιατί επιλέγουμε λάθος συντρόφους;

«Δεν ήταν στοργικός. Δεν μου έκανε ποτέ κοπλιμέντα αλλά τον αγαπούσα», «Ενώ θέλω να κάνω σχέση γιατί διαλέγω πάντα άντρες που δεν είναι έτοιμοι να δεσμευτούν;».Ερωτήσεις που μας προβληματίζουν και δεν βρίσκουμε την λύση.

Η απάντηση είναι γιατί δεν βλέπουμε ή δεν θέλουμε να το δούμε. Αλλά και αν δούμε το λάθος, από όλους τους ανθρώπους,τείνουμε να επιλέγουμε το κακό που...
ξέρουμε, αυτό με το οποίο είμαστε εξοικειωμένοι. Αν π.χ. το παρελθόν μας ήταν γεμάτο αισθήματα απόρριψης, τότε θα τείνουμε να επιλέγουμε συντρόφους που θα μας καλλιεργούν αισθήματα μειονεξίας, που θα ενισχύουν τη χαμηλή μας αυτοεκτίμηση και την τάση μας για αυτοκριτική. Ένας πατέρας π.χ. καταθλιπτικός που μας υποχρέωσε να αναλάβουμε υποστηρικτικό ρόλο, θα μας σπρώξει πιθανόν να αναλάβουμε το ρόλο του φροντιστή και στους μελλοντικούς συντρόφους μας.

Τα γονεϊκά μας πρότυπα και οι ταυτίσεις μας μαζί τους είναι τόσο ισχυρά, που συχνά μας σπρώχνουν να επαναλάβουμε καταστάσεις και ρόλους ακόμα και όταν είναι τραυματικά, μόνο και μόνο επειδή έχουμε ανάγκη να ζήσουμε κάτι οικείο. Και επειδή ελπίζουμε πως αυτή τη φορά θα το κατανοήσουμε και ίσως να καταφέρουμε να το αλλάξουμε. Οπότε, αν ψάχνετε μια απάντηση στο «γιατί όλοι αυτοί σε μένα;», γιατί πάντα πέφτω σε συντρόφους που είναι π.χ.άπιστοι, ανώριμοι, εγωιστές κ.λπ. και παρ’ όλα αυτά νιώθω μια ακαταμάχητη έλξη γι’ αυτούς,η απάντηση είναι επειδή κάτι σας θυμίζουν.

Οι άνθρωποι τείνουν να αναζητούνε σχέσεις σαν εκείνη την πρώτη που τους πλήγωσε στο παρελθόν και τώρα έχουνε μια δεύτερη ευκαιρία για να την φτιάξουν.Γι’αυτό το λόγο μπαίνουμε σε καταστάσεις ή βρίσκουμε έναν σύντροφο που να μας θυμίζει,συνήθως υποσυνείδητα, εκείνον τον πρώτο σημαντικό άνθρωπο.Ελπίζουμε να τα καταφέρουμε αυτή την φορά,να πάρουμε την αγάπη,τον σεβασμό,το ενδιαφέρον που μας έλειψε και να φτάσουμε σε ένα αίσιο τέλος.Όμως,οι ανάγκες που δεν καλύφθηκαν μας κρατούν αιχμάλωτους του παρελθόντος και μας οδηγούν σε ένα φαύλο κύκλο.

Οι ανάγκες που είχαμε ως παιδιά για αγάπη,ασφάλεια,προσοχή,τροφή κτλ δεν παύουν να υφίστανται με την ενηλικίωσή μας.Εξακολουθούν να υπάρχουν και προσπαθούμε να τις καλύπτουμε μέσα στις σχέσεις μας.Όμως η ικανότητά μας να τις καλύψουμε εξαρτάται από το πόσο καλά είχαν καλυφθεί παλιά,όταν ήμασταν παδιά.

Ας υποθέσουμε ότι η ανάγκη μας για ασφάλεια καλύφθηκε όταν ήμασταν μικροί,ποτέ δεν νιώσαμε ότι κινδυνεύαμε.Αυτό το αίσθημα ασφάλειας το κουβαλάμε από τότε μέσα μας στην καθημερινότητά μας.Όταν νιώθουμε ότι κινδυνεύουμε ενεργοποιείται το καμπανάκι του κινδύνου για την επικείμενη απειλή.Η ανάγκη μας να βρεθούμε πάλι σε κατάσταση ασφάλειας,ενεργοποιεί τους μηχανισμούς μας έτσι ώστε να αποφύγουμε τον κίνδυνο.Από την άλλη πλευρά,αν ποτέ δεν είχε καλυφθεί η ανάγκη μας για ασφάλεια δεν θα ήμασταν σε θέση να αντιληφθούμε πώς είναι να νιώθουμε πλήρως ασφαλείς.Μία απειλητική κατάσταση ίσως δεν ενεργοποιούσε το καμπανάκι κινδύνου μας γιατί δεν θα υπήρχε κάποια αλλαγή από την προηγούμενη κατάστασή μας π.χ από ασφαλείς να νιώθαμε ανασφαλείς έτσι ώστε να κινητοποιηθούμε.

Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες ανάγκες μας,την αγάπη,την προσοχή,την εκτίμηση.Αν αυτές μας οι ανάγκες δεν καλύφθηκαν,θα δυσκολευτούμε να αποφύγουμε ανθρώπους που θα μας απογοητεύσουν σε αυτό τον τομέα.Δεν θα βλέπουμε τα πρώτα προειδοποιητικά σημάδια στην αρχή της σχέσης μας.Στην πραγματικότητα, αυτού του είδους οι σχέσεις ή άνθρωποι μας είναι ελκυστικοί γιατί μας θυμίζουν κάτι οικείο.Είναι δύσκολο να σχετιζόμαστε με κάποιον που συνεχώς μας μειώνει αλλά είναι πιο  πιθανό να τον επιλέξουμε γιατί υποσυνείδητα μας θυμίζει κάποιο πρόσωπο της παιδικής μας ηλικίας που είχε την ίδια συμπεριφορά απέναντί μας και ξέρουμε πώς να το χειριστούμε.

Εσείς αναγνωρίζετε κοινά μη υγιή χαρακτηριστικά σε συντρόφους ή σχέσεις σας;Αν ναι,ήρθε η στιγμή να σπάσετε τον φαύλο κύκλο,να καλύψετε τις ανάγκες σας και με την σωστή καθοδήγηση να δημιουργήσετε ένα κύκλο υγιών σχέσεων.

 ΠΗΓΗ http://antikleidi.com