- Κατηγορία: Εσωτερισμός
Το 1978, κοντά στις πυραμίδες της Γκίζας, μια Ιαπωνική αποστολή, κατάφερε να κατασκευάσει μία πυραμίδα που το ύψος της .
άγγιζε μόλις τα 10 μέτρα.
Αρχιτέκτονες, Αρχαιολόγοι, Μηχανικοί, διάφοροι Τεχνικοί και 200 ντόπιοι εργάτες, άρχισαν το 1977 να εργάζονται χρησιμοποιώντας παλιές τεχνικές, παίρνοντας υπ΄όψη τους τις εξιστορήσεις του Ηρόδοτου. Από τις πρώτες κιόλας ημέρες άρχισαν να παρουσιάζονται τεχνικές δυσκολίες οι οποίες τους ανάγκασαν να χρησιμοποιήσουν μοντέρνα μηχανήματα, γιατί δεν θα κατάφερναν να τελειώσουν το έργο σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που είχαν θέσει. Τα χάλκινα εργαλεία, που υποτίθεται χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, αποδείχτηκαν άχρηστα για την κατεργασία του γρανίτη. Τα έλκηθρα, οι τροχαλίες και οι κορμοί των δέντρων αποδείχτηκαν ανίκανα να ξεπεράσουν τις διάφορες δυσκολίες για την μεταφορά των ογκολίθων.
Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν το να τοποθετηθεί η τελευταία πέτρα στην κορυφή της πυραμίδας. Αυτή η πέτρα ζύγιζε μόνο 1000 κιλά. Θέλοντας να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες, υποθετικά, τεχνικές που χρησιμοποίησαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποίησαν την τεχνική των κεκλιμένων επιπέδων, με 200 άντρες να τραβάνε και να σπρώχνουν. Το μόνο που κατάφεραν είναι να εξαντληθούν και να μην έχουν καμία πρόοδο παρ όλο που ο λίθος που προσπάθησαν να τοποθετήσουν ήταν κατά πολύ μικρότερος από τον πραγματικό, της μεγάλης Πυραμίδας.
Σαν τελευταία λύση αποφασίστηκε να χρησιμοποιήσουν σκαλωσιές από κορμούς δέντρων και σχοινιά από φυτικές ίνες. Με τη βοήθεια τροχαλιών άρχισαν να ανεβάσουν τον τελευταίο λίθο αναπαριστάνοντας, σύμφωνα με τις επιστημονικές υποθέσεις, τον τρόπο που χρησιμοποίησαν οι Αρχαίοι.
Μόλις ο λίθος έφτασε σε ύψος 10 μέτρων, η σκαλωσιά δεν άντεξε, σπάσανε οι κορμοί και διαλύθηκε όλη κατασκευή προκαλώντας τον τραυματισμό πολλών εργαζόμενων. Ο ίδιος ο Διευθυντής των εργασιών τραυματίστηκε σοβαρά και μόλις ανάρρωσε έκανε την ακόλουθη δήλωση: "Τουλάχιστον τώρα ξέρουμε πώς δεν χτίστηκαν οι Πυραμίδες"
Από αυτή τη προσπάθεια που έγινε από τους τεχνολογικά ανεπτυγμένους Ιάπωνες και στο συμπέρασμα που κατέληξε ο Διευθυντής των εργασιών μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όλες αυτές οι υποθέσεις για το πώς οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έχτισαν τις Πυραμίδες δεν είναι και τόσο εφαρμόσιμες στην πραγματικότητα.
Συνεχίζοντας το θέμα μας πρέπει να πούμε ακόμα πως μέχρι πρόσφατα ιστορικοί και ανθρωπολόγοι, μας έπειθαν ότι χρησιμοποιήθηκαν στρατιές δούλων για την κατασκευή αυτών των τεράστιων μνημείων. Οι νέες ανακαλύψεις όμως των σύγχρονων Αρχαιολόγων τους οδηγούν να διατυπώσουν το συμπέρασμα πως οι εργάτες που χρησιμοποιήθηκαν εκτελούσαν ένα είδος υπηρεσίας, όπως η στρατιωτική θητεία σήμερα, κατά την οποία όμως παρεχόταν στους εργάτες και στις οικογένειές τους στέγη, τροφή και ιατρική περίθαλψη.
Αυτά τα νέα συμπεράσματα ήταν αποτέλεσμα της αποκάλυψης ενός νεκροταφείου δίπλα στην Σφίγγα. Από τους σκελετούς διαπιστώθηκε πως οι εργάτες έχαιραν ίση μεταχείριση, ήταν όλοι θαμμένοι σε εμβρυακή στάση με το πρόσωπο στην ανατολή και το κεφάλι στο βορά. Πολλοί εργάτες υπέφεραν από εκφυλιστική αρθρίτιδα της σπονδυλικής στήλης και των γονάτων καθώς και παραμορφώσεις των οστών της πλάτης. Όμως διαπιστώθηκαν σε αρκετές περιπτώσεις, εγχειρήσεις και θεραπείες πάνω σε κόκαλα, αρθρώσεις ακόμα και σε κρανιογκεφαλικές κακώσεις που δείχνουν μια ιατρική περίθαλψη των εργαζομένων πολύ ανεπτυγμένη.
Έτσι οι πληροφορίες που δίνουν τα ευρήματα του νεκροταφείου των εργατών των πυραμίδων σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα των ανθρωπολογικών ερευνών καταρρίπτουν παντελώς την εικόνα που δείχνουν οι μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές για τον αρχαίο Αιγυπτιακό πολιτισμό, με χιλιάδες δούλους, κάτω από την απειλή του βούρδουλα να σέρνουν μεγάλους ογκόλιθους.
Τώρα πλέον αρχίζουν να διατυπώνονται απόψεις, τεκμηριωμένες και διασταυρωμένες από επιστήμονες διαφορετικών ειδικοτήτων ότι υπήρχε μια οργανωμένη κοινωνία με τέτοιο τρόπο ώστε κατασκευαζόταν τεράστια μνημεία από λίγο και εξειδικευμένο προσωπικό, με τεχνολογικά μέσα για τα οποία δεν μπορεί να ειπωθεί κάτι σίγουρο και τεκμηριωμένο.
Ένας σύγχρονος κατασκευαστής εργαλείων ο Κρίστοφερ Π. Ντανν μελετώντας ένα άρθρο του αρχαιολόγου Φλίντερ Πετρί με τίτλο «Εξελιγμένη Μηχανική στην Αρχαία Αίγυπτο» σχολιάζει:
Τα εκατομμύρια τόνοι βράχων που οι Αιγύπτιοι λατόμησαν για τις πυραμίδες και τους ναούς τους και έκοψαν με τόσο ανυπέρβλητη ακρίβεια, αποκαλύπτουν έναν πολιτισμό τεχνολογικώς πολύ πιο εξελιγμένο από όσο γενικά πιστεύεται. Ακόμη και αν σκεφτεί κανείς ότι τα εργαλεία, όπως χάλκινες σμίλες, σκεπάρνια και ξυλόσφυρες, ουσιαστικές αποδείξεις δείχνουν ότι δεν είναι έτσι. Ακόμη και παραλείποντας το γεγονός ότι ο κατεργασμένος χαλκός δεν είναι κατάλληλος για να κόβει ηφαιστειογενή πετρώματα, άλλα στοιχεία μας αναγκάζουν να ψάξουμε εξονυχιστικότερα και αντικειμενικότερα στην προσπάθειά μας να ερμηνεύσουμε τα σημάδια κατασκευής που άφησαν στον αρχαίο γρανίτη οι αρχαίοι τεχνίτες της πέτρας.
Ένα είναι σίγουρο, ότι για την επεξεργασία, με ακρίβεια χιλιοστού, τόσο σκληρών πετρωμάτων όσο του γρανίτη που χρησιμοποιήθηκε σε πολλά μνημεία της αρχαίας Αιγύπτου χρειάζονται εργαλεία πολύ πιο εξελιγμένα από αυτά που υποθετικά και με έναν αφελή τρόπο μας παρουσιάζονται.
Ας πάρουμε σαν παράδειγμα μόνο την δομή της μεγάλης πυραμίδας της Γκίζας. Χρησιμοποιήθηκαν 2.500.000 ογκόλιθοι και αρκετοί από αυτούς, 15 τόνων ο καθένας χτίστηκε σε ύψος πάνω από την μέση της Πυραμίδας ( 146μ. είναι το ύψος). Το συνολικό βάρος αυτού του τεράστιου οικοδομήματος είναι έξι εκατομμύρια τόνους και αποτελεί το μεγαλύτερο οικοδόμημα που έκτισε ποτέ ο άνθρωπος.
Δικαιολογημένα λοιπόν έχουν γραφτεί χιλιάδες υποθέσεις για το πώς χτίστηκε, ποιοι και πότε το κατασκεύασαν και με ποια μέσα. Οι υποθέσεις κινούνται ανάμεσα σε δύο άκρα. Το ένα άκρο είναι ότι χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες δούλοι και με πρωτόγονα μέσα κατάφεραν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να κατασκευάσουν ένα έργο που σήμερα με την τεράστια τεχνολογική ανάπτυξη δεν έχει κατασκευαστεί ανάλογο έργο.
Το άλλο άκρο είναι ότι ήρθαν εξωγήινοι από άλλους γαλαξίες και έχοντας υπερφυσικές δυνάμεις και μέσα κατασκεύασαν αυτά τα έργα.
Ένα είναι σίγουρο. Ότι όλα αυτά είναι μόνο υποθέσεις οι οποίες καταρρίπτονται με την πάροδο του χρόνο και με την ανακάλυψη νέων στοιχείων μέσα από τις έρευνες ανοιχτόμυαλων επιστημόνων και ερευνητών που ξεπερνούν τον προσωπικό εγωισμό τους και έχουν την βούληση να διατυπώσουν απόψεις αντίθετες από τις του επιστημονικού και ερευνητικού κατεστημένου.
Στην σημερινή εποχή η έννοια της εργασίας έχει χάσει το πραγματικό της νόημα. Οι εργολάβοι και οι μεγάλοι επιχειρηματίες θέλουν να έχουν εργαζόμενους που να δουλεύουν πολλές ώρες, με ακατάλληλες συνθήκες, πληρώνοντάς τους το λιγότερο δυνατό ποσό χρημάτων, για να κερδίσουν αυτοί πιο πολλά χρήματα. Δεν υπάρχει κάποιος ανώτερος σκοπός πέρα από αυτόν του χρηματικού κέρδους. Ετσι όποιος έχει λίγα χρήματα θεωρείται αποτυχημένος στη ζωή και όποιος έχει πολλά χρήματα, ανεξάρτητα πώς τα κέρδισε, θεωρείται επιτυχημένος.
Μια τέτοια αντίληψη ήταν ξένη στην νοοτροπία όχι μόνο του αρχαίου Αιγυπτιακού πολιτισμού άλλα και κάθε μεγάλου αρχαίου παραδοσιακού πολιτισμού. Η ηθική, οι αξίες που αποτελούσαν την ραχοκοκαλιά του Αιγυπτιακού πολιτισμού δεν έχουν καμία σχέση με τα σημερινά δεδομένα.
Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν το να τοποθετηθεί η τελευταία πέτρα στην κορυφή της πυραμίδας. Αυτή η πέτρα ζύγιζε μόνο 1000 κιλά. Θέλοντας να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες, υποθετικά, τεχνικές που χρησιμοποίησαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποίησαν την τεχνική των κεκλιμένων επιπέδων, με 200 άντρες να τραβάνε και να σπρώχνουν. Το μόνο που κατάφεραν είναι να εξαντληθούν και να μην έχουν καμία πρόοδο παρ όλο που ο λίθος που προσπάθησαν να τοποθετήσουν ήταν κατά πολύ μικρότερος από τον πραγματικό, της μεγάλης Πυραμίδας.
Σαν τελευταία λύση αποφασίστηκε να χρησιμοποιήσουν σκαλωσιές από κορμούς δέντρων και σχοινιά από φυτικές ίνες. Με τη βοήθεια τροχαλιών άρχισαν να ανεβάσουν τον τελευταίο λίθο αναπαριστάνοντας, σύμφωνα με τις επιστημονικές υποθέσεις, τον τρόπο που χρησιμοποίησαν οι Αρχαίοι.
Μόλις ο λίθος έφτασε σε ύψος 10 μέτρων, η σκαλωσιά δεν άντεξε, σπάσανε οι κορμοί και διαλύθηκε όλη κατασκευή προκαλώντας τον τραυματισμό πολλών εργαζόμενων. Ο ίδιος ο Διευθυντής των εργασιών τραυματίστηκε σοβαρά και μόλις ανάρρωσε έκανε την ακόλουθη δήλωση: "Τουλάχιστον τώρα ξέρουμε πώς δεν χτίστηκαν οι Πυραμίδες"Από αυτή τη προσπάθεια που έγινε από τους τεχνολογικά ανεπτυγμένους Ιάπωνες και στο συμπέρασμα που κατέληξε ο Διευθυντής των εργασιών μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όλες αυτές οι υποθέσεις για το πώς οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έχτισαν τις Πυραμίδες δεν είναι και τόσο εφαρμόσιμες στην πραγματικότητα.
Συνεχίζοντας το θέμα μας πρέπει να πούμε ακόμα πως μέχρι πρόσφατα ιστορικοί και ανθρωπολόγοι, μας έπειθαν ότι χρησιμοποιήθηκαν στρατιές δούλων για την κατασκευή αυτών των τεράστιων μνημείων. Οι νέες ανακαλύψεις όμως των σύγχρονων Αρχαιολόγων τους οδηγούν να διατυπώσουν το συμπέρασμα πως οι εργάτες που χρησιμοποιήθηκαν εκτελούσαν ένα είδος υπηρεσίας, όπως η στρατιωτική θητεία σήμερα, κατά την οποία όμως παρεχόταν στους εργάτες και στις οικογένειές τους στέγη, τροφή και ιατρική περίθαλψη.
Αυτά τα νέα συμπεράσματα ήταν αποτέλεσμα της αποκάλυψης ενός νεκροταφείου δίπλα στην Σφίγγα. Από τους σκελετούς διαπιστώθηκε πως οι εργάτες έχαιραν ίση μεταχείριση, ήταν όλοι θαμμένοι σε εμβρυακή στάση με το πρόσωπο στην ανατολή και το κεφάλι στο βορά. Πολλοί εργάτες υπέφεραν από εκφυλιστική αρθρίτιδα της σπονδυλικής στήλης και των γονάτων καθώς και παραμορφώσεις των οστών της πλάτης. Όμως διαπιστώθηκαν σε αρκετές περιπτώσεις, εγχειρήσεις και θεραπείες πάνω σε κόκαλα, αρθρώσεις ακόμα και σε κρανιογκεφαλικές κακώσεις που δείχνουν μια ιατρική περίθαλψη των εργαζομένων πολύ ανεπτυγμένη.
Έτσι οι πληροφορίες που δίνουν τα ευρήματα του νεκροταφείου των εργατών των πυραμίδων σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα των ανθρωπολογικών ερευνών καταρρίπτουν παντελώς την εικόνα που δείχνουν οι μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές για τον αρχαίο Αιγυπτιακό πολιτισμό, με χιλιάδες δούλους, κάτω από την απειλή του βούρδουλα να σέρνουν μεγάλους ογκόλιθους.Τώρα πλέον αρχίζουν να διατυπώνονται απόψεις, τεκμηριωμένες και διασταυρωμένες από επιστήμονες διαφορετικών ειδικοτήτων ότι υπήρχε μια οργανωμένη κοινωνία με τέτοιο τρόπο ώστε κατασκευαζόταν τεράστια μνημεία από λίγο και εξειδικευμένο προσωπικό, με τεχνολογικά μέσα για τα οποία δεν μπορεί να ειπωθεί κάτι σίγουρο και τεκμηριωμένο.
Ένας σύγχρονος κατασκευαστής εργαλείων ο Κρίστοφερ Π. Ντανν μελετώντας ένα άρθρο του αρχαιολόγου Φλίντερ Πετρί με τίτλο «Εξελιγμένη Μηχανική στην Αρχαία Αίγυπτο» σχολιάζει:
Τα εκατομμύρια τόνοι βράχων που οι Αιγύπτιοι λατόμησαν για τις πυραμίδες και τους ναούς τους και έκοψαν με τόσο ανυπέρβλητη ακρίβεια, αποκαλύπτουν έναν πολιτισμό τεχνολογικώς πολύ πιο εξελιγμένο από όσο γενικά πιστεύεται. Ακόμη και αν σκεφτεί κανείς ότι τα εργαλεία, όπως χάλκινες σμίλες, σκεπάρνια και ξυλόσφυρες, ουσιαστικές αποδείξεις δείχνουν ότι δεν είναι έτσι. Ακόμη και παραλείποντας το γεγονός ότι ο κατεργασμένος χαλκός δεν είναι κατάλληλος για να κόβει ηφαιστειογενή πετρώματα, άλλα στοιχεία μας αναγκάζουν να ψάξουμε εξονυχιστικότερα και αντικειμενικότερα στην προσπάθειά μας να ερμηνεύσουμε τα σημάδια κατασκευής που άφησαν στον αρχαίο γρανίτη οι αρχαίοι τεχνίτες της πέτρας.
Ένα είναι σίγουρο, ότι για την επεξεργασία, με ακρίβεια χιλιοστού, τόσο σκληρών πετρωμάτων όσο του γρανίτη που χρησιμοποιήθηκε σε πολλά μνημεία της αρχαίας Αιγύπτου χρειάζονται εργαλεία πολύ πιο εξελιγμένα από αυτά που υποθετικά και με έναν αφελή τρόπο μας παρουσιάζονται.
Ας πάρουμε σαν παράδειγμα μόνο την δομή της μεγάλης πυραμίδας της Γκίζας. Χρησιμοποιήθηκαν 2.500.000 ογκόλιθοι και αρκετοί από αυτούς, 15 τόνων ο καθένας χτίστηκε σε ύψος πάνω από την μέση της Πυραμίδας ( 146μ. είναι το ύψος). Το συνολικό βάρος αυτού του τεράστιου οικοδομήματος είναι έξι εκατομμύρια τόνους και αποτελεί το μεγαλύτερο οικοδόμημα που έκτισε ποτέ ο άνθρωπος.
Δικαιολογημένα λοιπόν έχουν γραφτεί χιλιάδες υποθέσεις για το πώς χτίστηκε, ποιοι και πότε το κατασκεύασαν και με ποια μέσα. Οι υποθέσεις κινούνται ανάμεσα σε δύο άκρα. Το ένα άκρο είναι ότι χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες δούλοι και με πρωτόγονα μέσα κατάφεραν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να κατασκευάσουν ένα έργο που σήμερα με την τεράστια τεχνολογική ανάπτυξη δεν έχει κατασκευαστεί ανάλογο έργο.
Το άλλο άκρο είναι ότι ήρθαν εξωγήινοι από άλλους γαλαξίες και έχοντας υπερφυσικές δυνάμεις και μέσα κατασκεύασαν αυτά τα έργα.Ένα είναι σίγουρο. Ότι όλα αυτά είναι μόνο υποθέσεις οι οποίες καταρρίπτονται με την πάροδο του χρόνο και με την ανακάλυψη νέων στοιχείων μέσα από τις έρευνες ανοιχτόμυαλων επιστημόνων και ερευνητών που ξεπερνούν τον προσωπικό εγωισμό τους και έχουν την βούληση να διατυπώσουν απόψεις αντίθετες από τις του επιστημονικού και ερευνητικού κατεστημένου.
Στην σημερινή εποχή η έννοια της εργασίας έχει χάσει το πραγματικό της νόημα. Οι εργολάβοι και οι μεγάλοι επιχειρηματίες θέλουν να έχουν εργαζόμενους που να δουλεύουν πολλές ώρες, με ακατάλληλες συνθήκες, πληρώνοντάς τους το λιγότερο δυνατό ποσό χρημάτων, για να κερδίσουν αυτοί πιο πολλά χρήματα. Δεν υπάρχει κάποιος ανώτερος σκοπός πέρα από αυτόν του χρηματικού κέρδους. Ετσι όποιος έχει λίγα χρήματα θεωρείται αποτυχημένος στη ζωή και όποιος έχει πολλά χρήματα, ανεξάρτητα πώς τα κέρδισε, θεωρείται επιτυχημένος.
Μια τέτοια αντίληψη ήταν ξένη στην νοοτροπία όχι μόνο του αρχαίου Αιγυπτιακού πολιτισμού άλλα και κάθε μεγάλου αρχαίου παραδοσιακού πολιτισμού. Η ηθική, οι αξίες που αποτελούσαν την ραχοκοκαλιά του Αιγυπτιακού πολιτισμού δεν έχουν καμία σχέση με τα σημερινά δεδομένα.
Η κατασκευή λοιπόν μιας Πυραμίδας της Γκίζας θα ισοδυναμούσε σήμερα με την προσπάθεια προστασίας του περιβάλλοντος όπου συμμετέχουν πλήθος εθελοντικών οργανώσεων, ατομικά κάθε συνειδητοποιημένος πολίτης, άλλα και κάποιοι πολιτικοί των σημερινών κρατών που αποτελούν την εξαίρεση στο κατεστημένο της πολιτικής. Αυτό όσο αφορά την ψυχοσύνθεση και την νοοτροπία των ανθρώπων, που αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας ένα τεράστιο έργο.
Οι πυραμίδες δεν χτίστηκαν ούτε από ανθρώπους με νοοτροπία σκλάβου, άλλα και ούτε με τον τρόπο και τα μέσα που παρουσιάζονται από τα ΜΜΕ.
Όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά, πρέπει να αφιερώσει χρόνο και σκέψη για να αναζητήσει και να φτάσει στα δικά του συμπεράσματα.
Οι πυραμίδες δεν χτίστηκαν ούτε από ανθρώπους με νοοτροπία σκλάβου, άλλα και ούτε με τον τρόπο και τα μέσα που παρουσιάζονται από τα ΜΜΕ.
Όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά, πρέπει να αφιερώσει χρόνο και σκέψη για να αναζητήσει και να φτάσει στα δικά του συμπεράσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου