21 Μαΐου 2012
Μια
Κινέζικη σοφή παροιμία λέει ,“ Oταν ανεβείς στην κορυφή, να
θυμάσαι αυτούς ...
που σε βοήθησαν γιατί θα τους χρειαστείς στην κατηφόρα”.
Και όμως, οι περισσότεροι καλλιτέχνες του πενταγράμμου (και όχι μόνο)
τέτοιες σοφίες και πρακτικές τις προσπερνούν, όπως συνέβη με γνωστό
λαϊκό βάρδο ο οποίος κατά την ανάβαση του προς την δόξα ξέχασε εντελώς
από που ξεκίνησε άφραγκος, μέσα στην φτώχεια, και σήμερα συμπεριφέρεται
στους συνεργάτες του προκλητικά και αλαζονικά.
Ο λαϊκός βάρδος “Γ”, σε κάποια φάση απευθυνόμενος προς τα μέλη της ορχήστρας του είπε και λάλησε, “Εγώ απαιτώ οι μουσικοί μου να μην έχουν καμιά άποψη πάνω στο τραγούδι και την μουσική”, δηλαδή τους θέλει υποχείρια.
Τότε ένας μουσικός το απάντησε θυμωμένος, “εγώ είχα, έχω και θα έχω άποψη στην μουσική, στο τραγούδι, και σε όλα πάντοτε όσο ζω ως άνθρωπος της κοινωνίας, σ΄ αρέσει δεν σ΄ αρέσει”.
“Τότε, εμείς δεν μπορούμε να είμαστε πλέον μαζί στη ίδια στέγη”, απάντησε ο αλαζονικός καλλιτέχνης.
Ο μουσικός όμως, προτού τα βροντήξει και φύγει τα έχωσε για τα καλά στον καλλιτέχνη λέγοντας του:
“Φεύγω, ούτε λεπτό δεν κάθομαι μαζί σου, αφού απέδειξες σε όλους μας, ότι ξέχασες από που ξεκίνησες, ποιος σε βοήθησε, όταν ήσουν στην ανεργία, χωρίς μία δραχμή στην τσέπη του παντελονιού σου, και σε πήρα τότε μαζί μου στον Καναδά να λες κανένα τραγουδάκι για να βγάλεις κανένα μεροκάματο. Έτσι μάζεψες φράγκα για να βγάλεις τον πρώτο σου δίσκο, εκμεταλλευόμενος όχι μόνο εμένα, αλλά και μια πλούσια κυρία με την οποία δεν δίστασες να αναπτύξεις σχέση με σκοπό την δόξα.
Όλα αυτά τα ιερά και όσια που σε έφεραν στην κορυφή τα ξέχασες για να μας το παίζεις σήμερα μεγάλος και τρανός, χωρίς όμως ουσία. Φεύγω ευχαρίστως, τώρα που σου έμαθα από τον καλή και από την ανάποδη”.
Έτσι χώρισαν τους δρόμους οι άλλοτε πολύ καλοί φίλοι και συνεργάτες.
Αγνωμοσύνη και αλαζονεία διακρίνει τους περισσότερους καλλιτέχνες και όχι μόνο, που η δόξα τους άλλαξε ακόμα και τα μυαλά. Κρίμα , πολύ κρίμα, γιατί η Ελληνική παροιμία μας υπενθυμίζει σε όλους μας, ότι στην ζωή έχουμε την ανάγκη ακόμα και το μυρμήγκι , κανείς δεν περισσεύει ΠΗΓΗwww.elliniko-fenomeno.gr.
θυμάσαι αυτούς ...
που σε βοήθησαν γιατί θα τους χρειαστείς στην κατηφόρα”.
Και όμως, οι περισσότεροι καλλιτέχνες του πενταγράμμου (και όχι μόνο)
τέτοιες σοφίες και πρακτικές τις προσπερνούν, όπως συνέβη με γνωστό
λαϊκό βάρδο ο οποίος κατά την ανάβαση του προς την δόξα ξέχασε εντελώς
από που ξεκίνησε άφραγκος, μέσα στην φτώχεια, και σήμερα συμπεριφέρεται
στους συνεργάτες του προκλητικά και αλαζονικά.Ο λαϊκός βάρδος “Γ”, σε κάποια φάση απευθυνόμενος προς τα μέλη της ορχήστρας του είπε και λάλησε, “Εγώ απαιτώ οι μουσικοί μου να μην έχουν καμιά άποψη πάνω στο τραγούδι και την μουσική”, δηλαδή τους θέλει υποχείρια.
Τότε ένας μουσικός το απάντησε θυμωμένος, “εγώ είχα, έχω και θα έχω άποψη στην μουσική, στο τραγούδι, και σε όλα πάντοτε όσο ζω ως άνθρωπος της κοινωνίας, σ΄ αρέσει δεν σ΄ αρέσει”.
“Τότε, εμείς δεν μπορούμε να είμαστε πλέον μαζί στη ίδια στέγη”, απάντησε ο αλαζονικός καλλιτέχνης.
Ο μουσικός όμως, προτού τα βροντήξει και φύγει τα έχωσε για τα καλά στον καλλιτέχνη λέγοντας του:
“Φεύγω, ούτε λεπτό δεν κάθομαι μαζί σου, αφού απέδειξες σε όλους μας, ότι ξέχασες από που ξεκίνησες, ποιος σε βοήθησε, όταν ήσουν στην ανεργία, χωρίς μία δραχμή στην τσέπη του παντελονιού σου, και σε πήρα τότε μαζί μου στον Καναδά να λες κανένα τραγουδάκι για να βγάλεις κανένα μεροκάματο. Έτσι μάζεψες φράγκα για να βγάλεις τον πρώτο σου δίσκο, εκμεταλλευόμενος όχι μόνο εμένα, αλλά και μια πλούσια κυρία με την οποία δεν δίστασες να αναπτύξεις σχέση με σκοπό την δόξα.
Όλα αυτά τα ιερά και όσια που σε έφεραν στην κορυφή τα ξέχασες για να μας το παίζεις σήμερα μεγάλος και τρανός, χωρίς όμως ουσία. Φεύγω ευχαρίστως, τώρα που σου έμαθα από τον καλή και από την ανάποδη”.
Έτσι χώρισαν τους δρόμους οι άλλοτε πολύ καλοί φίλοι και συνεργάτες.
Αγνωμοσύνη και αλαζονεία διακρίνει τους περισσότερους καλλιτέχνες και όχι μόνο, που η δόξα τους άλλαξε ακόμα και τα μυαλά. Κρίμα , πολύ κρίμα, γιατί η Ελληνική παροιμία μας υπενθυμίζει σε όλους μας, ότι στην ζωή έχουμε την ανάγκη ακόμα και το μυρμήγκι , κανείς δεν περισσεύει ΠΗΓΗwww.elliniko-fenomeno.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου