21/03/2014 - 08:46
που αντιμετώπισε, οι οποίες είχαν ως συνέπεια τον πλειστηριασμό του πατρικού του σπιτιού στη Ρόδο.
Για την καθημερινότητά του, μετά τη μεγάλη περιπέτεια που πέρασε, ο Ολυμπιονίκης της ποδηλασίας είπε: «Ξεπερνώ τα προβλήματά μου, κοιτώ το μέλλον μου, ασχολούμαι με δημιουργικά πράγματα, ταξιδεύω αρκετά σε συνδυασμό με τη δουλειά και στην προσωπική μου ζωή είμαι καλά», ενώ συμπλήρωσε: «Είμαι ερωτευμένος. Βρήκα τον κατάλληλο άνθρωπο. Είναι όμορφο να ερωτεύεσαι, αρκεί να σου συμβαίνει με το σωστό πρόσωπο, κάτι που νομίζω ότι κατέκτησα. Σε κάθε δεσμό μου προσπαθούσα να βιώνω, όσο περισσότερο μπορούσα, στιγμές με τη σύντροφό μου. Η συγκατοίκηση είναι ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις ουσιαστικά τον άλλο».
Για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε με αποτέλεσμα να χάσει το πατρικό του σπίτι στη Ρόδο, ο Γιώργος Χειμωνέτος παραδέχτηκε: «Ήταν σοκαριστικός ο πλειστηριασμός του πατρικού μου. Ήθελα να το σώσω. Μίλησα με τους ανθρώπους της τράπεζας, προσπάθησα να επιτύχω ένα διακανονισμό, αλλά για κάποιο λόγο, ήταν ανένδοτοι στην απόφασή τους να βγάλουν το σπίτι σε πλειστηριασμό. Χρησιμοποίησα όλα τα ένδικα μέσα για να το σταματήσω. Έκανα ασφαλιστικά μέτρα, ξοδεύοντας πολλά χρήματα για τη διαδικασία, γιατί ήταν η πρώτη μου κατοικία. Συνέβη τότε κάτι πέραν κάθε λογικής», εξηγώντας παράλληλα: «Βγήκε δικαστική απόφαση σύμφωνα με την οποία είχα ως πρώτη κατοικία ένα ακίνητο το οποίο δεν ήταν καν στο όνομά μου, αλλά η διεύθυνσή του αντιστοιχούσε σε ένα μαγαζί που είχα νοικιάσει. Πώς γίνεται η πρώτη μου κατοικία να βρίσκεται κάπου όπου δεν έχω ακίνητο; Στην τελική εκδίκαση της υπόθεσης, σε δύο χρόνια, πιστεύω ότι θα αποδειχτεί η αλήθεια. Προσπαθώ μέσα από όσα συνέβησαν να δω τη θετική πλευρά».
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της πορείας του; Ο ίδιος εξομολογήθηκε: «Ο θάνατος του πατέρα μου στα δεκαεπτά μου. Εκεί ταρακουνήθηκα. Άλλαξα θεώρηση για τη ζωή. Αντιλήφθηκα τι σημαίνει να φεύγει ένας τόσο δικός σου άνθρωπος. Κατάλαβα τι είναι ουσιώδες και τι όχι. Ορισμένοι στεναχωριούνται που χάνουν ένα σπίτι, άλλοι έναν άνθρωπο. Το σπίτι είναι ασήμαντο μπροστά στην απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου», ενώ για τον χαμό της μητέρας του συμπλήρωσε: «Απλώς ήμουν πιο μεγάλος, 32 ετών. Η στεναχώρια μου ήταν τεράστια, αλλά έχοντας ήδη βιώσει το θάνατο του πατέρα μου, είχα μέσα μου το μηχανισμό για να το αντιμετωπίσω. Όταν έχασα τον πατέρα μου, ήθελα να γελάσω πολύ. Μου φαινόταν απίστευτο ότι συνέβη. Ακροβατούσα μεταξύ λογικής και παράνοιας. Νομίζω πως επειδή κρατήθηκα, την απέφυγα. Σχεδόν περνούσα τα όρια. Έφτασα πολύ κοντά στην τρέλα».
ΠΗΓΗ www.tvshow.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου