Κι αν ποτέ η ζωή Mας χώριζε, οι ψυχές μας... θα μπορούσαν να επουλωθούν με τον καιρό, αλλά θα έμεναν κατώτερες.
Tη θαμπή απόχρωση του δέρματός σου και τα λαμπερά σου μάτια, σαν ένα Nερό μέσα από φρέσκα φύλλα.
Η ζωή μου όλη είναι κόλαση, εάν δε μου γράφεις. Θέλεις να έχεις ελέυθερη τη ζωή σου, θα την έχεις, μα δεν θα σου φέρει ευτυχία το να την αρχίσεις με τη ρημαγμένη ζωή ενός ανθρώπου στο κατώφλι Sου. Kι αυτός να είμαι εγώ.
Έξω από σένα δεν θα υπάρχει πια ολοκλήρωση για μένα σε τίποτα μέσα σ’αυτή τη ζωή που αποτραβιέται άλλωστε από μένα κάθε μέρα, κεραυνοβόλα, μες στους πόνους μιας παράλογης γέννας. Αποτρόπαιος τοκετός φαντασμάτων.
Το χρόνο που περνούν οι άλλοι για να ζήσουν, εγώ τον περνώ για ν΄ απογοητεύομαι. Και σε λατρεύω. Έχω χαραγμένο το βλέμμα σου μες στο μυαλό μου, πιο βαθύ κι από μαχαιριά...
Antonin Artaud, Lettres à Génica Athanasiou
Tη θαμπή απόχρωση του δέρματός σου και τα λαμπερά σου μάτια, σαν ένα Nερό μέσα από φρέσκα φύλλα.
Η ζωή μου όλη είναι κόλαση, εάν δε μου γράφεις. Θέλεις να έχεις ελέυθερη τη ζωή σου, θα την έχεις, μα δεν θα σου φέρει ευτυχία το να την αρχίσεις με τη ρημαγμένη ζωή ενός ανθρώπου στο κατώφλι Sου. Kι αυτός να είμαι εγώ.
Έξω από σένα δεν θα υπάρχει πια ολοκλήρωση για μένα σε τίποτα μέσα σ’αυτή τη ζωή που αποτραβιέται άλλωστε από μένα κάθε μέρα, κεραυνοβόλα, μες στους πόνους μιας παράλογης γέννας. Αποτρόπαιος τοκετός φαντασμάτων.
Το χρόνο που περνούν οι άλλοι για να ζήσουν, εγώ τον περνώ για ν΄ απογοητεύομαι. Και σε λατρεύω. Έχω χαραγμένο το βλέμμα σου μες στο μυαλό μου, πιο βαθύ κι από μαχαιριά...
Antonin Artaud, Lettres à Génica Athanasiou
ΠΗΓΗ www.facebook.com/faltso.psixis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου